İster fiziksel, ister ruhsal sorunlarımızda iyileşmeye yönelik bir takım girişimlerle tedavi sürecine gireriz. Belki bir operasyon (ameliyat) geçirmişizdir, enfeksiyon kapmamak için dikkat etmemiz gereken, acıların en yoğun yaşandığı bir dönemden geçeriz. Psikolojik iyileşme süreçleri de aynen böyledir. Danışmanlık veya psikoterapi süreci başladığında bir veya daha çok şikayetiniz vardır. Konuştukça, kendi yapınıza yönelik bilmediklerinizi öğrendikçe, seanslar ilerledikçe, çeşitli yöntemler uygulandıkça hemen iyi olmayı beklerken, şikayetlerimizin arttığını veya şiddetlendiğini görürüz. İyi olmam gerekirken bir şeyler yanlış, gittiğim uzman yanlış diye düşünmeye başlarız. Bazen bırakacak kadar uzaklaşırız. Bu duruma REGRESYON deriz. Gerileme demektir. İlk çocukluk dönemlerimize doğru gideriz, daha çabuk duygulara kapılabiliriz, çok yoğun bir öfke, yoğun yalnızlık hissi gibi o dönemlerimizde yaşadığımız duygular depreşir. Bunun sebebini şimdiki zaman zannederiz. Hatırlamadığımız travmalar bilince gelebilir, üstü kapatılmış olan bir travma hatırlanır, sistem artık dayanabilecek ve halledebilecek seviyeye geldiğimiz algılar ve BASTIRMA savunmamız kenara çekilmeye başlamıştır. Bu yüzden artık hatırlarız, ya da duyguları daha belirgin yaşarız. Tüm duyguları en üst seviye yaşıyor olabiliriz bu dönemde, aslında iyileşme krizi yaşıyoruzdur, biraz daha sabredince bunlar da geçecektir. Anne babamızın yüzünü görmek istemeyip ondan kaçmak istemişizdir, bu canlanır tabii ki terapist üzerinden bunlar yaşandığı için terapistimize kızar, onu görmek bile istemeyebiliriz. Ya da bir kadın olarak küçük bir kızken bir erkeğin tacizine uğramışızdır, şimdiki zamanda terapistimiz erkekse ondan iğreniriz. Bu duyguları halledip gönderene kadar sabredip devam etmeniz size kalıcı bir iyilik halini getirecektir.
İYİLEŞME KRİZİ NEDİR?
